Door Henk Riezenbos en Alberdien Veenstra
Zaterdag 22 oktober
Om half negen stonden we klaar om naar Chemka hot springs te gaan. Met zijn veertienen in een dala dala wel behoorlijk opgepropt. De lunch zakjes werden eerst uit Moshi gehaald en daarna ging het richting Arusha. Het brede pad werd hoe langer hoe smaller en stofwolken markeerden onze reis. Soms reden we zelfs even verkeerd, zo onbegaanbaar waren de wegen en geen enkel richtingaanwijzer. Nadat we zelfs in de woestijn wat gigantische Baobabs zagen doemden er opeens palmbomen op: de oase.
Voordat we naar binnen gingen had Alberdien de portemonee al leeg. Want er stond een rafiki bij de slagboom om entree te heffen. De eersten stonden te popelen om als een Tarzan de warme bron in te slingeren en daar ging iedereen. Na alle stof en rotsen was dit een verademing, ja zelfs een paradijselijke plek om te rusten en te ontspannen.
Op een gegeven moment ging zelfs onze tolk Allen (geheel zonder enig zwembrevet) het water in en werd op de rug van Romano meegevoerd door de plas en de stromende rivier. Heel veel blonde engeltjes zorgden ervoor dat hij zich op zijn gemak voelde, zodat hij niet alsnog verdronk.
Kortom een zeer waardevol en ontspannen uitje. Helaas toen we terug waren alsnog onder de douche, want de stoffige wegen met zelfs hier en daar een stoftornado zorgden ook voor de terugreis weer voor enig ongemak in een warme tjokvolle dala dala.
zondag 23 oktober 2016
Een dag naar eigen invulling. Gerhard en Ria gingen al vroeg op pad ter safari. Een groot deel naar Moshi en de achterblijvers (4 stuks allen lid van de PGLO) togen naar de Lutherse kerk. We werden begeleid door een van de KVTC studenten over de rivier, dwars door maisvelden en langs bananenbomen. Ook de kerk was daardoor omringd. We gingen maar op de swingende muziek af. We spraken eerst een ouderling, die goed engels sprak en ons uitlegde welke bijzonderheden in de dienst waren. Het was namelijk de oogstmaand oktober, waarin mensen worden geacht om 10% van hun opbrengst aan God te geven. Dit kon met geld, maar ook in natura, met mais, eieren, banenen of Papaya’s. Na afloop van de lange dienst werden de goederen bij opbod verkocht op het plein voor de kerk. We hebben flink opgeboden tegen elkaar, wat tot grote hilariteit leidde. Toen Tanja en Alberdien tegelijk een bod van 10 euro uitbrachten op een grote zak mais werd dat met gezang en applaus ontvangen. Weer een ervaring rijker.
In de middag was er afgesproken bij de vader van de kokkin van de school Cecilia, een man waarvan de leeftijd ergens tussen 110 en 114 ligt; voor het gemak werd 111 aangehouden.
We zouden eerst te voet gaan, maar dat bleek te ver in de hitte. Toen werd er een optie aangedragen om met de boda boda te gaan. Eerst wisten we niet wat het was, maar toen bleek dat het om motorfietsen ging, haakte een van de groep af. Daarna werd Anne gepolst of de auto beschikbaar was. Gelukkig geen probleem en met Henk aan het stuur werd de Kili beklommen tot op 1750 meter hoogte. De oude baas vond het geweldig, dat we er waren maar hij was helaas al gauw vermoeid en moest naar bed worden begeleid. Dit ging zo moeizaam, dat de gedachte ontstond om een rolstoel, die nog in de schoolvoorraad stond, aan hem te schenken.
De groep, die naar Moshi ging in de dala dala was op souvenirjacht gegaan in het kunstenaarsdorp. Er werd diep in de buidel getast wat resulteerde in een omvangrijke buit. Daarnaast werden inkopen gedaan door Karin, die met een groep een fantastisch vegetarisch gerecht ging bereiden. Vegetarische curry met eigengemaakte sausen met een gekookt ei, chapati (tanzaniaanse pannenkoek) met mango-komkommersalade. Wentelteefjes als toetje met hulp van Romano. Met hulp van Allen en Janita en drie Tanzanianen werd de geweldige maaltijd voorbereid. We werden er stil van…
Eén reactie
Het was een fantastisch weekend, vrichtbare werkdagen en een zeer gezaagde ceremonie! Veel gelachen, gekletst en genoten.
Ben erg benieuwd naar de koeien en joe ze erbij staan in de mooie stal met watervoorziening!