The House of Miracles

Nieuwsbrief februari 2018
Het is heel, heel lang geleden….. en dat komt omdat de laatste periode van 2017 moeizaam verlopen is. Niet zozeer omdat het met de school slecht ging (25 studenten afgestudeerd!) maar meer omdat er met name aan Tanzaniaanse zijde ernstige problemen waren ontstaan in het besturen van de school en het ronduit tegenwerken om die problemen op te lossen. Zoals jullie wellicht weten werd er al een tijd gewerkt zonder een goed functionerend schoolbestuur. En eigenlijk mag dat helemaal niet. Tel daarbij op de vele niet nagekomen (financiele) beloften aan Tanzaniaanse zijde, de voortdurende electriciteits problemen en honderdduizend andere grotere en kleine issues en tegenslagen, dan wordt het wel heel moeilijk om de moed erin te houden. En dat is ook precies wat er met mij gebeurde, de moed viel weg. Ik wil er maar eerlijk over zijn dat ik na een uitgestelde december vakantie (vanwege terugroepen van 30 studenten voor VETA examens) er meer dan doorheen zat. Ik ben 2018 dan ook niet goed gestart, het idee ermee te willen stoppen had inmiddels post gevat in mijn hoofd en met de start van het nieuwe schooljaar werd hoe langer hoe meer duidelijk dat ik eigenlijk geen kant meer op kon. Het nadenken over de consequenties van ‘ermee stoppen’ werd me uiteindelijk teveel. Soms is het goed zo met de rug tegen de muur te staan. Ten einde raad heb ik eind januari in een gesprek met Michael Kilawila (Chairman Counselor en een belangrijk contact naar andere belangrijke/ invloedrijke mensen), het hele verhaal op tafel gelegd en hem gevraagd wat nu te doen. Hij heeft nog diezelfde dag een afspraak geregeld met de Regional Commissioner Anna Mghwira (de hoogste baas onder President Magufuli). Aldaar op audientie zag zij de ernst van de situatie in en beloofde onderzoek te doen. Ook spraken we af dat zij een meeting zou hebben met Bert in februari. Voor die tijd wilde zij dan een bezoek afleggen aan de school. Dat zou gebeuren op 1 februari. Dat gebeurde niet. Het bleek de bekende druppel. Op de vraag van Paul diezelfde dag ‘hoe gaat het met je?’, ben ik eigenlijk een beetje ingestort, ik heb na veel huilen verteld hoe ik er in stond en dat ik eigenlijk geen uitweg (meer) zag. We hebben nog diezelfde dag besloten om in een staff meeting aan het einde van de dag uit te leggen hoe het project er voor staat. Wat mogelijke gevolgen zijn. In feite is die dag alles ‘on hold’ gezet totdat er duidelijkheid zou komen over voortgang en hoe dan. Er is meegedeeld dat er alleen geld beschikbaar is voor maandelijkse uitgaven, voedsel, salarissen etc. Bert en sommige anderen uiteraard diezelfde dag ook op de hoogte gebracht.
Iedereen geschrokken en jullie nu natuurlijk ook….
Inmiddels schrijven we de laatste dag van februari 2018 waarop we kunnen melden dat er toch weer licht is aan de horizon. Samen met Bert is er een nieuw plan bedacht. Doorgaan op de oude manier is eigenlijk geen optie en dus is de conclusie getrokken dat we op zoek moeten naar een andere samenwerkingsvorm. We denken die te hebben gevonden als de school gedeeltelijk ‘governmental’ ofwel gedeeltelijk van de Tanzaniaanse overheid wordt. Met Bert’s komst 14 februari zijn we opnieuw op bezoek geweest bij de Regional Commissioner om dit idee te bespreken. Op de dag van de afspraak kregen we overigens te horen dat de RC zich niet goed voelde en daarom niet naar de afspraak kon komen. Maar omdat zij wel goed begreep hoe ernstig de situatie is en inzag dat Bert ook weer zo weg zou zijn, werden we tot onze grote verbazing bij haar thuis uitgenodigd. Aldaar verscheen zij in pyama op de veranda en hebben we een uur gesproken. Je maakt wat mee in dit land!
De RC staat zeer wel open voor de (nieuwe) samenwerkingsvorm en we hebben besproken dat de Tanzaniaanse overheid dan verantwoordelijkheid zou moeten nemen voor het betalen van teachers salarissen, afbouwen van de workshops en aanschaf van machines in die workshops. Nu is het natuurlijk niet zo dat dit heel snel geregeld is maar als we er uitkomen dan is KET Holland met stake holders aan KET TZ zijde bereid om de school financieel te blijven ondersteunen totdat KVTC zelfvoorzienend is. Voorwaarde is dan ook dat de huidige Principal blijft en voorzien wordt van een nieuwe workpermit na augustus 2019. De volgende stap is nu dat de RC de school komt bezoeken samen met een educational officer van VETA (de organisatie waaronder we voor vocational training zijn geregistreerd) om te zien hoe we er voor staan. Vandaar worden er verder plannen gemaakt en stappen ondernomen.
En er gebeurde nog veel meer in heel korte tijd. Nadat we in december al een eerste informele meeting hadden met onze toekomstige school board, zou deze nu in februari via de AGM (annual general meeting) geinaugureerd worden. Opnieuw dreigde dit getorpedeerd te worden door onwillige samenwerking binnen de Trust. Via een omweg heeft de installatie van het nieuwe schoolbestuur toch plaatsgevonden op maandag 19 februari 2018. Bert als Chairman van de Trust heeft de honeurs waargenomen voor de eerder genoemde Counselor Michael Kilawila.
Wat betreft de Trust zijn er ook goede stappen gezet. Twee leden hebben af moeten treden met instemming van andere betrokkenen vanwege politieke functies omdat de constitutie meldt dat ‘political involvement’ een reden tot aftreden is. Ondertussen zijn er nieuwe kandidaten gepolst om de Trust weer op te bouwen tot een maximum van 5 personen. Bert heeft met zijn laatste afspraak tenslotte in Dar es Salaam met KET TZ/ stakeholders 100% steun en financiele toezeggingen gekregen voor al deze ontwikkelingen en de nieuw op te zetten samenwerkingsvorm met de Tanzaniaanse overheid. En ook komt uit Dar es Salaam het goede nieuws dat we 99% zeker kunnen zijn van het beloofde geld voor het opzetten van het Hydroponic Project komende april. En laten we vooral niet vergeten dat KET Holland (alweer) een zeer pittig bedrag heeft achtergelaten in februari waarmee we voorlopig kunnen investeren en van kunnen leven. Heel veel dank daarvoor! Bij thuiskomst in de Siberische kou kon Bert ook nog melden dat er een nieuwe donor in Nederland is gevonden die ook met een zeer substantieel bedrag over de brug komen voor 2018 en daarna een beloofd bedrag jaarlijks. Mogen we voorstellen: http://www.arconacapital.com Over deze nieuwe vrienden in een volgende nieuwsbrief meer. Met dank aan Bert die we hier soms ook wel geweldenaar noemen. Het was de kers op de taart of in de pudding na een geweldige week met Mr Bert!
Wel is dit dan eind goed al goed? Je zou het denken maar een zeker ‘eerst zien, dan geloven’, blijft zoals jullie begrijpen ook in het achterhoofd plakken. Waar we met z’n allen heel blij mee zijn is het uitzicht op een nieuwe/ andere samenwerking die in ieder geval voor de toekomst een zekerder financieel fundament biedt. En het is ook heel fijn dat er geen negatieve energie meer gaat naar zaken die toch niet opgelost kunnen of konden worden.
Er zullen ons ongetwijfeld andere -zoals dat zo mooi heet hier- ‘challenges’ te wachten staan maar de energie kan nu tenminste gaan naar al die grotere en kleinere projecten die ook gaande zijn. Zoals bijvoorbeeld dat we een mobiele visvijver hebben met 200 vissen erin en dat we vlak voor het regenseizoen een grotere visvijver aan het graven zijn. Het Pavilion heeft weer een shop met Mmassy als eigenaar en een kookster Grace die heerlijke soep maakt en de menukaart verder uitbreidt. In de tuin bij het Pavilion hebben we grote parasols gebouwd met zitjes eronder. Het land wordt continu bebouwd met groenten waar we zelf van eten en in december hebben 3 van onze studenten geoogst en verkocht. Alle landactiviteiten en zorg en kosten voor koeien, kippen, vissen en honden worden bekostigd met opbrengsten daarvan. Ook het Pavilion draait op eigen inkomsten. Vanwege gebrek aan financieen hebben we de  gestartte bouw van de 3 workshops met dank aan Alfa Groep Nederland! eind vorig jaar stil moeten leggen. Nu ligt er weer een verantwoord budget op tafel en is samen met Bert besloten ‘gecontroleerd’ uitgaven te doen. Er is besloten om in ieder geval 1 workshop af te bouwen, nl die voor Motor Vehicle Mechanics zodat we daar zo snel mogelijk kunnen starten met zo’n 25 studenten voor de eenjarige opleiding Technical Training. Dat is ook inkomen en precies wat we willen doen voor jongeren in de buurt die anders eindigen als brommer jongen of housegirl. De aannemer is deze week begonnen. De al eerder beloofde installatie van solar voor de jongens- en 2 meisjes dormitories en de koeienstal gaat er in maart van komen. Met wederom een donatie van Step One voor o.a salariskosten hebben we 2 oud studenten toegevoegd aan onze staff. Erick en Douglaus beiden in december 2017 klaar met de opleiding respectievelijk landbouw- en veeteelt en electricien, werken nu 5 dagen in de week op school. Erick heeft de zorg voor dieren en land en met Douglaus hebben we eindelijk een allround klussenman in huis. Dat is iets om trots op te zijn en precies waar we het hier voor doen! Jonge mensen een kans bieden op onderwijs en daarna een toekomst.
Waarmee ik terug kom op mijn eigen motivatie die inmiddels weer opgekrikt is en daarmee die van onze staff. En wat een geweldige staff hebben we! Het gaat uiteindelijk voor ons allemaal om wat we hier dagelijks doen: onderwijs bieden aan jongeren die veelal in de categorie ‘have-nots” vallen, jonge mensen een vak leren en ze deel uit te laten maken van de kleine en veilige gemeenschap die we zijn. Blijf ons helpen!
En we willen groeien. Als we al het gekrakeel achter ons kunnen laten dan kan dat ook. Er liggen zoveel mogelijkheden en er is al zoveel neergezet zelfs met alle moeilijkheden!
Ik wil deze hoopvolle eerste  nieuwsbrief van 2018 graag afsluiten met de uitspraak van Paul Kapiki die iedere keer toch weer waar blijkt; “KVTC, The House Of Miracles”.
Veel groeten & liefs van ons allemaal vanuit een meer dan dertig graden Umbwe met onweer in de lucht!
Anne

 
 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deel dit bericht